วันพฤหัสบดีที่ 22 ธันวาคม พ.ศ. 2554

หัวหน้าที่รัก



     มีสาระครับ วันนี้มีสาระนะครับขอบอก.....

     แหม....มาถึงก็จั่วหัวแบบนี้ไม่มีความหมายอะไรเป็นพิเศษหรอกนะครับ เพียงแต่ว่า เนี่ยงจากตัวผมเองก็เป็น "นักเขียน" บทความที่ไม่ค่อยจะมีอะไรที่คนส่วนใหญ่โดยทั่วไปเรียกมันว่า "สาระ" สักเท่าไหร่

     คนบางคนถึงขนาดเลื่อน "บรรดาศัก" ให้ "บทความ" ของผม เปลี่ยนแปลงไปเป็น "บทควาย" ซะอย่างนั้น

     ว่าแล้ววันนี้เลยขอมาเขียนอะไรที่มัน "มีสาระ" กันสักหน่อยดีกว่านะครับ

     วันนี้ผมจึงอยากจะมาเขียนถึง "หัวหน้า" กันดีกว่านะครับ

   

     ผมเชื่อเหลือเกินว่า หลายๆคนใน "สยามประเทศ" แห่งนี้ ต่างก็มีอาชีพ "เป็นลูกน้อง" ของคนอีกหลายๆคน หรือไม่บางคนก็ "ยิ่งใหญ่" ได้ยศถึงขนาดเป็นหัวหน้ากับเขากันแล้ว   แต่เคยรู้กันรึเปล่าครับว่า หัวหน้าที่ดีควรมี "ลักษณะ" รวมถึง "นิสัยใจคอ" อย่างไร? ถึงจะเรียกว่า หัวหน้าที่ดีได้


     ผมเคยทำงานเป็น "ลูกน้อง" ของเขามาก็หลายครั้งเหมือนกัน แถมครั้งหนึ่งในชีวิตผมเองก็เคยได้เป็นหัวหน้ากะคนอื่นเขาด้วยอีกต่างหาก แต่ผมกลับไม่เคยรู้ถึงการเป็น "หัวหน้าที่ดี" เลยว่าควรทำอย่างไร?

     อนึ่ง....หนึ่งครั้งในชีวิตที่ผมได้มีโอกาสเป็นหัวหน้ากับเขา เพราะร้านที่ผมเข้าไปสมัครทำงาน มัน "เสือก" มีแต่ "ชาวพม่า ชาวลาว และชาวประเทศเพื่อนบ้าน" เป็นเพื่อนร่วมงานทั้งหมดน่ะสิครับ เพราะงั้นผมในฐานะที่เป็นคนเดียวที่พูด "ไทยและอังกฤษ" ได้รู้เรื่องที่สุดได้รับ "อาณิสงค์" ได้เป็น "หัวหน้า"คนพวกนี้แบบในวงเล็บไว้ด้วยว่า "ซะอย่างงั้น" ฮ่าฮ่าฮ่า


      เพราะอย่างนั้นวันนี้ผมเลยจะมีเขียนถึง "บุคลิก" และ "คุณสมบัติ" ที่ดีที่ "หัวหน้า" พึงจะต้องมีกันนะครับ.......หากแต่ท่านไม่มีสิ่งที่ผมเขียนเหล่านี้ไว้ติดตัวมั้งแล้วล่ะก็ ท่านอาจจะได้กลายร่างจาก "หัวหน้า" มาเป็น "หมาหัวเน่า" แทนก็ได้นะครับ ฮ่าฮ่าฮ่า

     ว่าแล้วก็มาเริ่มกันเป็นข้อๆเลยดีกว่านะครับ

          1 : รู้จักกับคำว่า "บริหาร" ดียิ่งกว่าตัวแม่
     หากเป็นผู้นำของ "คน" หรือของอะไรก็ตามแต่คุณเหอะ แต่ถ้าคุณกลับไม่รู้เรื่องห่าเหวอะไรเกี่ยวกับ "การบริหาร" เลย ก็กรุณา กลับบ้านไป "แขวนคอตาย" สักสองร้อยรอบนะครับ มันถึงจะสาสม ต้นเหตุที่ แมร่ง....ทำห่าอะไรไม่เป็น
     ในการบริหาร หากพวกเราจะพูดอีกแบบก็คือ "การบริหารคน" นั่นเอง เพราะ "ตัวของบุคคล" นั่นแหล่ะจะเป็นผู้กำหนก "ทิศทางขององกรค์" หรือทิศทางของ "เป้าหมาย" ได้ เพราะงั้น ต้องศึกษาเรียนรู้หลักการ บริหารที่ดีและถูกหลัก และ นำมา "ประยุกค์" ใช้ให้เข้ากับ "อุปนิสัย และ สันดาน" ของตัวหัวหน้าเองด้วยนะครับ หากแต่บางครั้งการบริหารกัีบตัวบุคคลอย่างเดียว เหมือนที่ "บริหาร" กับ "เมีย" ทุกๆคืนก่อนนอนมันก็ไม่อาจจะช่วยอะไรขึ้นมาได้สักเท่าไหร่ เพราะงั้นก็ควรที่จะเรียนรู้การบริหารทางด้าน "จิตใจ" หรือ "จิตวิทยา" ด้วยเหมือนกัน เพื่อประโยชน์สูงสุดต่อ "ผลงาน" ที่จะได้รับ

          2 : เฮ้ย!!!!.....อย่าให้มันมากหรือน้อยไปเด้!!!!!
     จั่วหัวข้อ 2 มาหลายๆคนๆคงถึงกับ "งอ งู 2 ตัว" ว่า อะไรของมันวะ? แต่ผมจะอธิบายง่ายๆแล้วกันนะครับว่าเขาเรียกมันว่า "ระยะห่าง" ระหว่างหัวหน้ากับลูกน้องนั่นเอง พูดง่ายๆก็คือ คุณต้องรักษาระยะความห่างของคุณกับลูกน้องเอาไว้ อย่าให้มันห่างมากไป หรือ ใกล้กันมากเกิน เพราะไม่อย่างนั้น ความ "Shipหาย" อาจจะตามมาได้ในภายภาคหน้า
     คิดในแบบง่ายๆ ผมจะลองยกตัวอย่างให้ดู หากคุณ "ทิ้งระยะ" กับลูกน้องมากเกินไป ลูกน้องอาจจะเกิด "อคติ" กับตัวคุณได้ อย่างเช่นว่า "แมร่ง...ทำไมใช้แต่กรูวะ" หรือ "เออ ก็กรูมันไม่ใช่ลูกรักนี่หว่า" หรือ "วันๆเดินด่าแต่กรูคนเดียวนั่นแหล่ะ ไม่ต้องทำห่าอะไรแล้ว" ทำนองนี้ไงล่ะครับ ซึ่งแน่นอนมันไม่เป็นผลดีต่อความสัมพันธ์ระยะยาวอย่างยิ่งยวด แต่ทางกลับกัน หากคุณ "อณุญาติ" ให้ลูกน้องของคุณ "เขยิบ" เข้ามาใกล้คุณมากเกิน บางทีคุณอาจจะถูกลูกน้อง "ตบหัวทิ่ม"  "ด่าบุพการี" หรือทำอะไรที่เรามักจะเรียกกันว่า "ลามปาม" เอาก็เป็นได้ เพราะแบบนี้ คุณจึงรู้จักวางตัวไว้ในระยะที่พอดีกับคุณเองแล้วก็ลูกน้องจะดีที่สุด   อย่าให้มันเกิดเหตูการณ์ "บรรลัย" ขึ้นมาได้

          3 : มีความกล้าหาญ เด็ดเดียว และ ดึ๋งดั๋ง!!!!!
     การเป็นหัวหน้าของคนคุณต้องไม่หวาดกลัวต่อความ "ยากลำบาก" "ความอันตราย" และ "ความเจ็บปวด" ใดๆทั้งสิ้น ที่สำคัญ ห้ามใช้ สลิง ห้ามใช้แสตนด์อิน ต้อง "เล่นจริง เจ็บจริง บริหารจริงๆ" ไปเลย เพราะบางทีคุณอาจจะต้องเจอกัับการ "โจมตี" ในรูป "กาย วาจา ใจ" ก็เป็นได้ เพราะแบบนั้นผู้นำต้องกล้าที่จะ "ผจญภัย" ต่อสิ่งเหล่านี้
     ความกล้าหาญจะช่วยให้คุณและลูกน้องสู้ต่องานต่างๆสำเร็จและลุล่วงไปได้ด้วยดี หากแต่คุณมีแต่ความ "กล้าคูณ" โดยไม่มีความกล้าหาร (กล้าหาญ)เลยมันก็คงจะทำให้คุณพุ่งชนความ "บัดซบ" ในหน้าที่การงานในที่สุด     แถมบางครั้งหัวหน้าของบางหน่วยงานอาจจะต้องมีความ "กล้าได้กล้าเสีย" อีกด้วย ซึ่งโดยส่วนใหญ่คนธรรมดาทั่วไปจะมีเพียงความกล้า (ที่จะ) "ได้เสีย" อย่างเดียวเท่านั้น ฮ่าฮ่าฮ่า

          4 : ต้องมีมนุษย์สัมพันธ์ที่ดี
     การมี "เพศสัมพันธ์" ที่ดีหาได้ง่ายๆจากคนทั่วไปในสยามประเทศที่มันเริ่มจะ "เจริญลงเรื่อยๆทุกวัน" แห่งนี้ แต่หากคุณเป็นหัวหน้าคนคุณต้องมีอะไรที่มันเหนือชั้นกว่าเพศสัมพันธ์ นั่นคือการมี "มนุษย์สัมพันธ์" ที่ดีเพราะในตำแหน่งหัวหน้ามันจำเป็นที่จะต้อง "ติดต่อประสานงาน" กับเหล่า "ลูกน้อง" หรือ "ลูกค้า" และอาจจะรวมถึง หัวหน้าคนอื่นๆด้วย เพราะแบบนั้น จึงควรรู้จักที่จะ "ผูกมิตรมากกว่าเก่งเพียงแต่การสร้างศตรู" นะครับ
     "การเริ่มต้นดีมีชัยไปกว่าครึ่ง" และหากคุณเป็นคนรู้จักผูกมิตรแล้วล่ะก็ การเริ่มต้นของคุณก็จะไม่ยุ่งยากเลย หากแต่คิดเพียงแต่จะสร้าง "ศตรู" ใช้อำนาจของตัวเอง "วางกล้าม" ข่มคนอื่นจนเป็นที่ "เกลียดขี้หน้า" แล้วล่ะก็ งานที่คุณจะต้องเจอมันอาจจะ "หนักหนาสาหัส" จนคุณเองก็รับมันไม่ไหวเหมือนกันล่ะครับ

          5 : ลูกน้องก็คนนะโว้ย!!!!!!
     ข้อนี้ผมคิดเองเออเองนะครับ เพราะตั้งแต่สมัยทำงานมานานมากแล้่วผมมักจะได้ยินประจำกับคำกล่าที่ "เลิศหรู" ว่า "ลูกค้าคือพระเจ้า" และไม่ว่าจะเกิด "ห่าเหวหอกหัก" อะไรขึ้นระหว่างเหล่า "ลูกน้อง" กับ "ลูกค้า" เชื่อเหลือเกินว่า โดยส่วนมาก คนที่ถูกด่าจะเป็นลูกน้อง!!!!
     ครับเคยเจอมาแล้ว ด่าลูกน้องโดนไม่ได้ถามว่าเกิดอะไรขึ้นเลย ด่าลูกน้องเสร็จไม่พอ มันยังมีหน้ากลับไป "ขอโทษลูกค้า" อีกทั้งๆที่ คนที่กระทำ "ความผิด" จริงๆคือลูกค้าแท้ๆ ไม่ใช่ลูกน้อง เพราะแบบนั้น หากเกิดเหตการอะไรขึ้น "กรุณา" ถามหา "เหตผล" หรือ "ความเป็นมาเป็นไป" ก่อนดีกว่าจะระบุว่าใครเป็นคนผิด
     ผมคิดเอาว่าหากบอกว่า "ลูกค้าคือพระเจ้า" นั่นหมายถึงลูกค้าจะไม่มีความผิดเชี่ยอะไรเลย ต่อให้ฆ่า "บุพการี" ของใครตายก็ตาม เพราะท่านเป็น "พระเจ้า" นี่นา จริงมั๊ย? หากแต่เราบอกว่า "ลูกค้าสำคัญที่สุด" แบบนี้หมายถึงว่า ลูกค้ามีความสำคัญที่สุด แต่ก็ยังคงเป็นคนซึ่ง "กระทำความผิดได้"        เพราะนั้นหัดเข้าใจความรู้สึกของลูกน้องในหลายๆเรื่องด้วยนะครับ เพราะดีไม่ดี คุณอาจจะโดนลูกน้องด่าเอาใน "ภายภาคหน้า" ได้ว่า "กรูก็เป็นคนนะโว้ย!!!!!!!"




     ครับ นี่คือสิ่งที่หัวหน้าพึงจะมี...แต่กรุณาอย่าคิดนะครับว่าถ้าหากคุณมีครบแล้วมันจะหมายความว่า "คุณเป็นหัวหน้าที่ดีที่สุด" เพราะจริงๆแล้ว หัวหน้าที่ดี จำเป็นต้องมีหลายๆ "ปัจจัย" ประกอบด้วยกันหลายอย่างไม่ใช่เฉพาะ "เรื่องส่วนตัว" หรือ "ส่วนบุคคล" และยังมีในอีกหลายๆสิ่งที่มีความ "สำคัญ" ต่อการเป็นหัวหน้าที่ดีด้วยเช่นกัน เพียงแต่ว่าใน "บทความ" นี้ผมยกตัวอย่างมาแต่สิ่งที่ผมเคยได้ "ประสบณ์" มากับตัวเท่านั้น การเป็นหัวหน้าที่ดีไม่ได้มีแค่ 5 ข้อง่ายๆแค่นี้หรอกครับ

     แต่อย่างน้อยผม "เชื่อ" เหลือเกินว่าหากคุณสามารถเป็นอย่างทั้งหมดที่ผมกล่าวมาได้แล้วล่ะก็ ถึงมันอาจะจะทำให้คุณเป็นหัวหน้าที่ดีที่สุดของลูดน้องคุณไม่ได้




"แต่มันต้องทำให้คุณเป้นหัวหน้าที่ดีขึ้นได้อย่างแน่นอนครับ"






ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น