สวยกินไม่ได้

     "ว้า~~~ย อยากได้อ่ะ ตะเอง อยากได้อ่ะ อยากได้ บิ๊กอายส์ นั่นจังเยย"


     นี่คือเสียงร้องของอดีตแฟนผมคนหนึ่งที่เคยร้องบอกว่าอยากได้บิ๊กอายส์ หรือไอ้สิ่งที่ทำให้ตาคนเป็นเหมือนไข่ห่านมาไว้ในครอบครอง

     แหม~อยากจะบอกเหมือนกันนะครับว่า "มึงจะเอามาทำซากอะไรมิทราบ เพราะทั้งห้อง มีแต่บิ๊กอายส์ของมึงจนจะเปิดร้านขายมือ 2 ได้แล้วนะเนี่ย" แต่คงพูดไม่ได้หรอกครับ เพราะเดี๋ยวเธอจะตบผมหน้าคว่ำเอามันคงไม่ใช่เรื่อง

     ว่าแล้วผมก็พูดเกลี้ยกล่อมคุณเธออยู่นานสองนานประมาณว่า อย่าเอาเลย มีเยอะแล้ว มึงจะชื้อหาป้ามึงเหรอ (เอ่อ...อันสุดท้ายนี่ ไม่ได้พูดหรอก) จนท่าทีคุณเธอเปลี่ยนไป

    ผมหลงดีใจนึกว่าเธอจะหยุดเรียกร้องเอาเจ้าบิ๊กอายส์นั่นสักที ที่ไหนได้ เธอร้องไห้แล้วพูดว่า "ตะเองๆไม่รักเค้าแย้วชิมิล่ะ ถึงมิยอมชื้อให้เค้าน่ะ"

     อ้าว หอกหักอะไรอีกล่ะครับงานนี้ คุณเธอร้องไห้ราวกับคนสนิททางบ้านกำลังจะมีอันเป็นไปซะอย่างงั้น

     สุดท้ายผมก็เลยต้องยอมควักเงินในกระเป๋าอันกระจิ๊ดริ๊ดของผมชื้อ บิ๊กอายส์ห่าส์แด๊กส์ให้เธอ 1 คู่ มูลค่าเบ็ดเสร็จ 300 บาท

    มึงรู้มั๊ย 300 บาทกูอยู่ได้ตั้งเกือบอาทิตย์ แต่ดันมาหมดกับห่าเหวอะไม่รู้

     บอกตรงๆนะครับ อดีตแฟนผมคนนี้เป็นคนที่ค่อนข้างจะหน้าตาดี (เขาถึงพูดกันไงว่า คนสวยมักได้แฟนขี้เหร่ ฮ่าฮ่า) ผมไม่เข้าใจจริงครับ เพาะปรกติ เธอไม่ต้องแต่งหน้า ไม่ต้องประดับประดา ไม่ต้องใส่ของราคาแพงๆ และไม่ต้องใส่บิ๊กอายส์ห่าเหวอะไรนั่นเธอก็สวย และดูมีคุณค่าพออยู่แล้วล่ะครับ

     ทำไมต้องมาทำอะไรที่มันดูเหมือนจะเปล่าประโยชน์ด้วย อันนี้ก็ไม่ทราบ

     ไม่ใช่ว่าไม่ยอมให้ชื้อ หรือไม่ชื้อให้ แต่ให้มันพอดีๆ หน่อยน่ะครับ

     ดูเหมือนคุณเธอจะสะกดคำว่า "พอเพียง" ไม่เป็นเลยนะครับ ตกภาษาไทยมาหรืออย่างไรก็มิอาจทราบ

     จากเดิมที่สวยอยู่แล้ว พอประดับของพวกนี้เข้ากับตัว ผมไม่รู้ว่าเธอสวยขึ้นรึเปล่านะครับ แต่สำหรับผมแล้ว คุณค่าของเธอมันตกลงทันที

     คนสวย อยู่ที่ไหน ใส่อะไร ทำอะไร มันก็สวย ต่อให้นั่งขี้กลางสี่แยกไฟแดง คุณก็ยังคงสวย แต่คนอื่นๆอาจจะมองว่าคุณเป็น "คนประสาทแด๊กส์ที่หน้าตาดี" ก็เท่านั้นล่ะครับ

     ไม่ต้องหาชื้อของตามยุคสมัยแบบเอาเป้นเอาตายขนาดนั้นเลยก็ได้ เอาเท่าที่พอดีๆก็พอดีแล้วล่ะครับผมว่า

     ตอนเด็กนะครับ สเป็กผู้หญิงในฝันของผมนั้นไม่ต่างจากนางเองหนัง AV ของแดนปลาดิบเลยครับ ต้องสวย น่ารัก สดใส คิกขุอาโนเนะ ร่างบอบบาง ขาวสวย หมวยพอดีๆ หน้าอกไม่ต้องโตมากก็ได้ ( แต่หลังมานี่ เน้นหน้าอกหน่อยนึงนะ ฮ่าฮ่า)

     แต่มาตอนนี้ (25 ปี) ผมขอให้คนรักของผม หน้าตาดูดีหน่อยนึงก็ได้ (ไม่ใช่ดูไม่ได้เลยนะ) ไม่ต้องบอบบางมากนัก จ่ายเงินต้องเป็น เป็นผู้หญิงที่รู้จักโต และที่สำคัญต้องเข้าใจตัวเราด้วย

     ไม่ใช่ว่าเห็นคนสวยแล้วจีบดะ กะเอาทำเมีย อย่างเดียวมันคงจะเป็นอะไรที่เรียกว่าไม่ Work หรอกครับ

     ถามว่าอยากมีแฟนสวยมั๊ย?   บอกตามตรงว่าอยากมี

     แต่ถ้านิสัยของคนสวย (อันนี้ผมไม่ได้หมายถึงคนสวยทุกคนนะครับ) เป็นแบบนี้ผมก็ไหวเหมือนกันครับ

     สวยอย่างเดียวจะเอาไปทำไมครับ เพราะ

"สวย กิน ไม่ ได้ สัก หน่อย"