ด้วยเหตุนี้จึงทำให้ "ตัวเล็ก" (นานสมมุติ) เพื่อนของผมชอบนักชอบหนา กับการที่จะชื้อของแพงๆให้กับคนที่เขาหมายตา
เหตุเพราะเจ้าตัวเล็ก หรือที่ผมชอบเรียกมันบ่อยๆว่า คนเล็กของเล่นใหญ่ มีอายุอานามเพียงแค่ 16 ปี ผมจึงถือว่ามันยังคงเป็นคนที่ไม่ค่อยเจนจัด ในเรื่องของ "ความรัก" สักเท่าไหร่
ไอตัวเล็กแล้วจริงๆหน้าตามันก็ไม่ได้เลวร้ายขนาดที่ว่าต้องยกไปเปรียยบเทียบกับ ตะกวด แถวๆป่าชายเลนหรอกครับ แต่หน้าของเขาดันเกิดอาเพศอย่างร้ายแรงที่ วัยรุ่นไทยส่วนใหญ่นิยมเรียกว่า "สิว" ขึ้นราวกับดอกเห็ด ด้วยเหตุนี้จึงทำให้มันเพิ่มความขี้เหร่ขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว
ถ้าขึ้นสักเล็กน้อยเพื่อแสดงให้ชาวโลกรู้ว่า ตัวเล็กเป็นหนุ่ม แล้ว เหมือนกับคนทั่วๆไปคงไม่เท่าไหร่ แต่นี่เล่นขึ้นชนิดที่ว่าแทนรูขุมขนเลยก็ว่าได้
จัดว่าตัวเล็กมันคงจะ "เงี่ยน "หนักไปหน่อย เลยทำให้เกิด "สิวเงี่ยน" เฮ้ย...ไม่ใช่ "สิวเสี้ยน" มากกว่าชาวบ้านชาวเช่าเขา
ผมเลยแนะนำมันบ่อยๆว่า หัดเข้าห้องน้ำกับแม่นางทั้ง 5 บ้างก็ดีนะ ตัวเล็ก ฮ่าฮ่าฮ่า
นอกเรื่องมาไกลแล้ว กลับเข้าเรื่องดีกว่า
เมื่อวันก่อน เพื่อนสุดหล่อของผมคนนี้ดดันไปหมายตาผู้หญิงที่จัดอยู่ในประเภท "ชุดใหญ่" คนหนึ่งเข้า ว่าแล้วไอตัวเล็กก็เกิดอาการราวกับคนถูกผีเข้าแล้ววิ่งมาบอกกับผมซึ่งตอนนั้นผมยังมียศเป็น "พี่บอล" อยู่เลย
"พี่บอล ทำไงดี ผมชอบผู้หญิงคนนั้นน่ะ เห็นแล้ว เป็กฯเลย ทำไงดี พี่บอลขอเบอร์ฯ ให้ผมหน่อยได้มั๊ยวะ?"
มันพูด พร้อมทั้งทำจมูกบานเข้าบานออกด้วยความไวปานกลาง ราวกับหื่นกระหาย อะไรอยู่ก็มิทราบ
ผมยืนงงก่อนตอบกลับเขาไปด้วยสำเนียงทองแดงว่า "ทำไมต้องกู มิทราบ?"
มันทำหน้าอ้อนวอนแล้วพูดว่า "น่า พี่บอล คุณช่วยผมหน่อยไม่ได้รึไงวะ เดี๋ยวเวลาคุณมีปัญหาผมก็จะได้ช่วยคุณมั้งไงล่ะ"
ขอโทษเหอะ ผมอยากจะตะคอกใส่หน้ามันเหลือเกินว่า "คนอย่างมรึงเนี่ยนะจะมาช่วยกรูได้ ไอ้หอกหัก" พลางคิดจะปฏิเสธ คำขอร้องของเจ้าตัวเล็กมัน
แต่ในใจผมกลับนึกคิดขึ้นมาได้ว่า หากเราขอเบอร์ฯคนนี้ แล้วหล่อนให้เรามาจริงๆก็แสดงว่า เราเองก็มีสิทธิ์ที่จะขอเบอร์คนอื่นได้ด้วย เพราะอนงค์นางคนนี้เป็นคนที่จัดอยู่ในประเภท "สวยลากไส้"
ขนาดสวยๆอย่างงี้เขายังเอาเบอร์ฯ ให้กรูเลย และผู้หญิงคนอื่นๆจะเหลือเหรอวะ
น่าน~ ว่าเข้าไปนั่น ฮ่าฮ่าฮ่า
สุดท้ายผมก็เลยขอเบอร์ฯ น้องคนนั้นให้ตัวเล็กโดยที่ไม่บอกว่าขอให้ใครและขอไปทำไม ผมเพียงแค่เข้าไปพูดว่า
"เอ่อ...คือว่านะ ไม่รู้อะไรดลใจให้เรามาทำแบบนี้นะ แต่ขอเบอร์โทร์ ของเธอหน่อยได้มั๊ยอ่ะ?"
ว่าเท่านั้นล่ะครับ หล่อน หัวเราะ ก๊ากออกมา พลางมองมาที่ผมเหมือนตัวตลก
แห้วแน่ๆ งานนี้ แห้ว ล้านเปอร์เซ็น ผมคิดในใจ ก่อนที่ผมจะอึ้งกับการกระทำต่อมาของหล่อน
คุณเธอบอกเบอร์ของหล่อนออกมาอย่างรวดเร็ว ราวกับ ท่องคาถาไสยศาสตร์ ก่อนจะขึ้นซ้อนท้าย มอร์ไซฯ ไปกับเพื่อนผู้หญิงที่มาด้วยกันอย่างรวดเร็วราวกับผู้หญิงที่เขินอาย
ผมรีบจดจำเบอร์ฯพร้อมทั้ง เม็มฯ ลงโทรศัพท์ ของผมอย่างรวดเร็วไม่แพ้การบอกเบอร์ ของหล่อน ก่อนจะเดินทางเอาเบอร์อันเดียวกันกับที่ผมเม็มฯลงโทรศัพท์ของผมเอาไปให้ ไอตัวเล็ก
มันยิ้มก่อนจะถามผมว่า "พี่บอลบอกเขาว่ายังไงอ่ะ"
ผมยิ้มที่มุมปากก่อนบอกมันว่า "ก็บอกว่า มรึงให้กรู มาขอเบอร์ให้ เท่านั้นแหล่ะ"
ครับ ผมโกหก แต่ตัวเล็กมันเหมือนจะสบายใจ พร้อมกับเดินจากไปด้วยรอยยิ้ม ผมจึงรีบบอกมันก่อที่มันจะเดินลับสายตาไปว่า "มรึงรีบโทรไปเลยดิ"
ว่าแล้ว อีก 20 นาทีต่อมามันเข้าไปโทรศัพท์ หาหล่อนในห้องน้ำ โดยที่มีผมแอบฟังอยู่ข้างนอก (ไม่รู้มันแอบเล่นว่าวด้วยรึเปล่า)
ผมเข้าใจ(เอาเอง)ว่า มันคงจะรู้ความจริงจากปากของเจ้าเหล่อนที่ให้เบอร์มาว่าจริงแล้วผมขอเบอร์เจ้าหล่อนเก็บไว้เอง หล่อนก็เลยให้มา
นั่นหมายความว่าอย่างไร ขนาดควายยังรู้ลยครับ
นั่นหมายความว่า จริงๆแล้วเเจ้หล่อนไม่ได้ให้เบอร์มาเพราะ พิศวาสไอตัวเล็ก และ ผม ซึ่งมันนับถือเป็นพี่ กำลงัจะ หักหลังมัน (กรูไม่ทำหรอกน่า)
หลังจากนั้นมันก็ออกมาจากห้องน้ำและเห็นผมที่ยืนอยู่แถวๆนั้นพอดี (ไปแอบฟังมัน) ก่อนที่มันจะตะคอกเสียงคำรามราวกับ สิงโตจะกินตัวเด็กว่า
"ไอเชี่ย....บอลลลลลลลล"
(เอ่อ....ตอนนี้ยศผมตกจากพี่บอล กลายมาเป็น "ไอ้เชี่ยบอล" ไปแล้วครับ)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น