วันอังคารที่ 5 เมษายน พ.ศ. 2554

"แม้ความฝันนั้นได้ลอยไกลห่างออกไป"

 
           รอยยิ้มยังคงมีอยู่เหมือนเดิม................


                เจอหน้าคนอื่นๆที่ยังคงเป็นคนเดิมๆ..................


                         ...................แต่ทำไมมันรู้สึกเหมือนกับมีอะไรบางอย่างขาดหายไป...........


         ........เพียงแค่ผู้หญิงคนๆเดียว ทำไมเราถึงลืมไม่ได้.....................


                 คนที่ไม่เคยรักเราเลย หรืออาจจะเคยรักเรา แต่ตอนนี้"ความรัก"มันเป็นเพียงสิ่งที่ไม่มีตัวตน และจับต้องไม่ได้ไปซะแล้ว


                 ทั้งทั้งที่ตอนรักกันดี ความรักมันก็ไม่มีตัวตน แต่เรารู้สึกว่ามัน "จับต้อง" "มีตัวตน" และ "รับรู้ได้"


       ..............แต่พอเลิกรากันไป ความรักกลับกลายเป็นสิ่งที่ไม่มีตัวตน...............


         เหมือนที่เรา ไม่มีตัวตนในสายตาของเขาคนนั้นอีกแล้ว..............


   อะไรทำให้เธอเปลี่ยนไป ทั้งๆรักกันดี..................


                                                                            ..........................รักกัน ด้วย "ชีวิต" และ "หัวใจ"

                                  ..............แต่ตอนนี้ ทำไมมันถึงจบแบบนี้..............

                    ตลอดเวลาที่ผ่านมาเรามีทั้ง "ความสุข" และ "ความทุกข์" มาด้วยกัน

...........................เคยหัวเราะด้วยกัน เคยร้องไห้ด้วยกัน....................เคยยิ้มด้วยกัน................

               และที่สำคัญ............."เคยสัญญาว่าจะไม่ทิ้งกัน"...........................

                     แต่ตอนนี้ แม้แต่คำพูดเราที่ผ่านทาง โทรศัพท์ เขายังไม่อยากได้ยิน

                  .............................ทำไมมันถึงเปลี่ยนแปลงไปขนาดนี้

                              .....................................และที่สำคัญที่สุด ทำไมเราถึง "เจ็บจนไม่อยากหายใจ?".....

                   ความรู้สึกที่ไม่ว่าใครก็ไม่อยากเจอ และเราก็ไม่อยากให้มันเกิดขึ้น ไม่ว่ากับใครก็ตาม....

                   มันมาเกิดขึ้นกับเรา.........................................

                                             จะมีสักกี่คนที่รู้ว่าเรา "เจ็บ"               

                                       แต่ถึงแม้จะเจ็บปางตายแค่ไหน เราก็คงจะต้อง.....

                           คงจะต้องปล่อยให้เธอเดินจากไป และฝืนยิ้มแกล้งทำเป็นว่าเราไม่เป็นอะไร

            ...............ทั้งที่จริงๆแล้ว มัน ""เจ็บ" เกินกว่าที่คนหนึ่งคนจะรับได้.................

                          ต้องฝืนและพูดทั้งน้ำตา ที่ไหลผ่านรอยยิ้ม

                   ."ไปเถอะครับ หากนั่นเป็นทางที่ เธอเลือก"..................

                         "เราจะยืนอยู่ตรงนี้ล่ะ ยืนดูเธอเดินไปในทางที่เธอได้เลือก"....................

                          "หากเจ็บวันไหน ผู้ชายคนนี้จะคงรอเธออยู่ที่เดิม......................"

                "........................รอเธอกลับมา......................แม้ตอนนั้นเราจะเป็นเพียงแค่เพื่อนกัน"

                           "หากนั่นเป็นทางที่ต่ายเลือก บอลขอให้ต่ายโชคดี"

                        ไม่จำเป็นต้องจดจำบอลว่าเป็นคนที่ต่ายเคยรัก

                            ................แค่จดจำในสิ่งดีๆที่เรา 2 คนเคยทำ และสิ่งเหล่านั้นมันทำให้เรา "ผูกพันธ์" กัน

                              จดจำแค่ว่า เราเคยมีช่วงเวลาดีๆต่อกัน

          เอาไว้ให้เราหวนกลับมาคิดถึงช่วงเวลาดีๆนั้น

                                 ..................แค่ต่าย จดจำ "ช่วงเวลาเหล่า" นั้นไว้ก็พอแล้ว

                            แต่บอลจะจดจำต่าย ว่าเป็นคนรักของบอลตลอดไป............

        เพราะตั้งแต่บอลรู้จักกับต่าย.............หน้าที่ของบอลมีเพียงสิ่งเดียว

                                   นั่นคือ.............
     
             

"รักต่ายทุกลมหายใจ"

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น